Partner serwisu
Tylko u nas
05 sierpnia 2022

Produkt źle oznakowany PRODUKTEM NIEBEZPIECZNYM?

Kategoria: Aktualności

Wartość odżywcza produktu
Wartości odżywcze będą miały natomiast wpływ na wybór i zdrowie konsumentów stosujących dietę niskosodową czy też diabetyków. Przeliczenia powinny być dokładne, gdyż szczególnie w przypadku środków spożywczych o wysokiej zawartości cukrów granica błędu jest duża.
Dla środków spożywczych z zawartością cukrów powyżej 40 g/100 g produktu to aż ±20%, dlatego też parametry te powinny być monitorowane każdorazowo przy wprowadzeniu istotnych zmian w recepturze.

Alergeny
Poprawne oznakowanie składników alergennych nie powinno nigdy ograniczać się jedynie do wyróżnienia alergenów na etykiecie produktu. Bezpieczeństwo w tym zakresie wymaga nie tylko przeprowadzenia dokładnej analizy ryzyka pod względem kontaminacji surowców i półproduktów na linii technologicznej, ale także ścisłej współpracy osób zaangażowanych w proces etykietowania. Bardzo rzadko bowiem się zdarza, że receptura produktu wprowadzonego do obrotu nie ulega modyfikacjom.
Uważny przegląd i aktualizacja specyfikacji surowców i półproduktów to podstawa rzetelnego opracowania i weryfikacji danych do umieszczenia na etykiecie. Każda zmiana składnika receptury zazwyczaj wiąże się nie tylko z możliwością wprowadzenia alergenu do produktu, ale także składnika, który dla określonej grupy konsumentów może być niebezpieczny.
Weryfikacji wymagają również wszelkie komunikaty znajdujące się na opakowaniu, w szczególności „Produkt bezglutenowy” czy też jego graficzne przedstawienie.

Trwałość produktu, warunki przechowywania i data zamrożenia
Wobec działań prowadzonych na rzecz ograniczenia marnowania żywności należy także zweryfikować, czy w przypadku danego produktu zastosowanie daty minimalnej trwałości poprzedzonej sformułowaniem: „Najlepiej spożyć przed:/Najlepiej spożyć przed końcem”, jest rzeczywiście uzasadnione. Konsumenci aktualnie postrzegają produkty z datą minimalnej trwałości jako bezpieczne także po upływie daty wskazanej na opakowaniu. Jest to założenie jak najbardziej słuszne, dlatego też producent powinien być pewien co do tego, że mimo ewentualnej utraty części właściwości czy obniżenia jakości handlowej, produkt po upływie daty minimalnej trwałości będzie nadal bezpieczny dla zdrowia konsumentów. Wykonania badań przechowalniczych wymagają od wytwórców organy urzędowej kontroli żywności i nie jest to dla producentów nic nowego; należy mieć jednak na uwadze, że próbka skierowana do badań powinna być odpowiednio przygotowana. Na dużą uwagę zasługują tutaj produkty mrożone oraz głęboko mrożone, dla których podana data minimalnej trwałości powinna uwzględniać realne warunki przechowywania produktu, jakie może zapewnić konsument w swoim gospodarstwie domowym. Nie bez znaczenia jest także zapis wymagany prawem o tym, że produkt po rozmrożeniu nie nadaje się do ponownego zamrożenia.


To samo oczywiście dotyczy produktów z podanym terminem przydatności do spożycia, poprzedzonym wyrażeniem: „Należy spożyć do:”, które z definicji są produktami mniej trwałymi, bardziej wrażliwymi na zmiany temperatury, oraz w przypadku oznaczania których należy uwzględnić przerwanie ciągu chłodniczego po zakupie produktu przez konsumenta. Po upłynięciu terminu przydatności do spożycia środek spożywczy jest uznawany za niebezpieczny zgodnie z art. 14 ust. 2-5 rozporządzenia 178/2002.


W przypadku zamrożonego mięsa, zamrożonych surowych wyrobów mięsnych oraz zamrożonych nieprzetworzonych produktów rybołówstwa, przepisy wymagają podania daty zamrożenia lub daty pierwszego zamrożenia w przypadku produktów zamrażanych więcej niż jednokrotnie, zgodnie z pkt 3 załącznika X.


W przypadku środków spożywczych, które zostały przed sprzedażą zamrożone, a które są sprzedawane rozmrożone, w nazwie danego środka spożywczego należy umieścić określenie „rozmrożone”. Wymóg ten nie ma zastosowania do: składników obecnych w produkcie końcowym, środków spożywczych, w których przypadku mrożenie to niezbędny etap technologiczny procesu produkcji oraz środków spożywczych, w których przypadku rozmrożenie nie ma negatywnego wpływu na bezpieczeństwo ani na jakość żywności.

Instrukcja przygotowania
Na rynku nie brakuje produktów, które są gotowe do spożycia dopiero po obróbce termicznej z zachowaniem konkretnych parametrów, wymaganych do osiągnięcia przez produkt odpowiedniej temperatury w środku. Wszelkie szczegółowe informacje dotyczące właściwej instrukcji przygotowania, takie jak czas obróbki termicznej, temperatura pieczenia, moc kuchenki mikrofalowej, nakłucie folii, wyjęcie z opakowania itd., mają tutaj ogromne znaczenie. Niezastosowanie się do zaleceń producenta może skutkować m.in. zatruciem pokarmowym lub wytworzeniem pod wpływem temperatury szkodliwych związków. Warto wspomnieć, że samo umieszczenie piktogramów na opakowaniu w świetle przepisów prawa nie jest wystarczające. Piktogramy traktowane są wyłącznie jako dobrowolne uzupełnienie zapisu słownego.

Co z produktami dedykowanymi dla dzieci?
Wątpliwości i kontrowersje budzą także produkty dla dzieci, które w zasadzie nimi nie są. Żywność dla dzieci, poza żywnością dla niemowląt i małych dzieci (do lat 3), nie została prawnie uregulowana. Należałoby zatem założyć, że dzieci powyżej 3 roku życia mogą spożywać bezpiecznie wszystkie produkty znajdujące się na rynku, a przed ewentualnym zagrożeniem funkcję ostrzegawczą pełnią oświadczenia typu: „może mieć negatywny wpływ na skupienie uwagi u dzieci”. Praktyka pokazuje jednak, że w sprzedaży znajdują się produkty opatrzone wizerunkami bajkowych bohaterów i jednocześnie zawierające słodziki czy barwniki zaliczane do listy niewskazanych w żywieniu dzieci.

Złe praktyki rynkowe – przykłady
- Brak wyszczególnienia w wykazie składników wszystkich surowców użytych do produkcji oraz składników wchodzących w skład składnika złożonego – zazwyczaj związane z brakiem aktualizacji danych na etykiecie po wprowadzeniu zmian w recepturze lub z próbą świadomego zatajenia składników produktu w ramach „tajemnicy przedsiębiorstwa”.
- Brak wskazania alergenów w wykazie składników.
- Nieprawidłowa zawartość składników odżywczych w stosunku do deklaracji, np. zaniżona zawartość tłuszczu i cukrów.
- Bezpodstawne wydłużenie terminu przydatności do spożycia.

 

***


Wyżej przytoczone przykłady wpływu informacji o produkcie lub zawartych w jego oznakowaniu komunikatów pokazują, że konsument wybierając produkt źle oznakowany, może zostać narażony na konsekwencje zdrowotne wynikające z jego spożycia. Z drugiej strony podmiot odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu narażony zostaje na konsekwencje prawne w świetle narażania zdrowia konsumenta. Brak wystraczających informacji na temat produktu lub jego niepoprawne oznakowanie dodatkowo skutkują sankcjami, a w niektórych przypadkach nawet zamknięciem zakładu.


Źle oznakowany produkt to nie tylko ten, którego oznakowanie wprowadza lub może wprowadzić w błąd, ale także taki, którego etykieta nie zawiera wszystkich istotnych dla konsumenta informacji. W tym kontekście brak informacji to zła informacja.
Producenci/dystrybutorzy odpowiadają za poprawność i rzetelność przedstawienia informacji o produkcie z wykorzystaniem m.in. jego etykiety lub materiałów reklamowych, dlatego też powinni mieć na uwadze, że innym, równoległym tematem jest świadomość i edukacja konsumenta, który kupuje produkt, względem którego ma konkretne oczekiwania.

 

Nie ma jeszcze komentarzy...
CAPTCHA Image


Zaloguj się do profilu / utwórz profil
ZAMKNIJ X
Strona używa plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. OK, AKCEPTUJĘ