Środek lata – sezon urlopowy w pełni. Kolejka do bramek autostrady A1 prowadzącej nad morze tradycyjnie długa, na kilka godzin czekania. Wszystko wydaje się normalnie… ale – jest właśnie ale. Zamiast pełnego słońca i temperatury bliskiej 30 stopni pogoda jest kapryśna jak nigdy. Są dni z upalnym słońcem, a zaraz po nich następuje gwałtowne ochłodzenie, burze, czy miejscowe podtopienia.

Polski rynek piwa wydawał się niczym lato – jasny do przewidzenia i dość leniwy. Po rozpoczęciu piwnej rewolucji – wybuchały jakieś miejscowe burze (czytaj: piwne mody czy sprzedażowe hity), ale z tego powodu wakacji nie przesuwano (tj. nie widać zdecydowanych zmian w statystykach sprzedaży). Co więcej badania wskazują, że niczym polscy turyści (czyt. piwosze) pozostawali wierni własnemu wybrzeżu (krajowemu rynkowi). Szału nie ma, woda może i zimniejsza, ale to w końcu nasze i swojskie morze (tj. piwo). I do tego przywykłem… może kiedyś zmiany będą większe. Czekam i nie tracę nadziei.

Jednego tylko się obawiam, że niczym ofiarą letniego naciągacza możemy paść ofiarą naciągaczy piwnych… Bo ktoś może nam obiecać kwaterę 20 metrów od morza (tylko zapomni powiedzieć, że od brzegu dzieli nas urwisko). Tak samo rynek może dawać nam „erzsatze”, których celem jest nie budowanie smaku, a jedynie nabijanie własnej kasy. Może się to udać raz czy drugi, ale na dłuższą metę zmniejszy zainteresowanie.

Fot. T. Niewęgłowski