Jest tylko jeden region, w którym ponad połowa gruntów rolnych jest uprawiana metodami produkcji ekologicznej, podczas gdy 13% regionów miało mniej niż 1% powierzchni w rolnictwie ekologicznym.
 
Całkowity obszar ekologiczny to suma „obszaru podlegającego konwersji” oraz „obszar certyfikowany”. Zanim dany obszar zostanie certyfikowany jako „ekologiczny”, musi zostać poddany procesowi konwersji, który może potrwać 2-3 lata w zależności od rodzaju uprawy.
 
Zakres rolnictwa ekologicznego różni się znacznie w poszczególnych rejonach UE. Najwyższy udział rolnictwa ekologicznego odnotowano w austriackim regionie Salzburga, gdzie 52% całkowitej powierzchni użytków rolnych została przeznaczona na rolnictwo ekologiczne. Było jeszcze siedem regionów, w których rolnictwo ekologiczne stanowiło ponad jedną czwartą całkowitej powierzchni użytków rolnych: Severozápad w Czechach - 30%, Norra Mellansverige w Szwecji - 29%, Kalabria we Włoszech - 29%, Mellersta Norrland w Szwecji - 28%, Burgenland w Austrii - 27%, Sycylia we Włoszech - 26% i Moravskoslezsko w Czechach - 25%.