Bakterie kwasu octowego (ang. aceticacidbacteria, AAB) to grupa tlenowych, gram-ujemnych lub gram-zmiennych pałeczek. Początkowo klasyfikacja bakterii octowych ograniczała się jedynie do dwóch rodzajów: Acetobacter i Gluconobacter, ale obecnie grupa ta obejmuje aż dwanaście różnych rodzajów z rodziny Acetobacteraceae: Acetobacter, Gluconobacter, Acidomonas, Gluconacetobacter, Asaia, Kozakia, Swaminathania, Saccharibacter, Neoasaia, Granulibacter, Tanticharoenia i Ameyamaea. Izolacja AAB ze środowisk naturalnych orazich identyfikacja są bardzo trudne. Klasyczne metody diagnostyczne oparte o cechy fenotypowe są często niewystarczające i muszą być uzupełnione lub wręcz zastąpione przez techniki molekularne.

Z nietypowych środowisk
AAB są szeroko rozpowszechnione w przyrodzie. Bytują w różnych środowiskach roślinnych, powszechnie izolowane są z kwiatów, owoców, liści roślin uprawnych oraz dziko rosnących. Na przestrzeni ostatnich lat widoczny jest wzrost zainteresowania bakteriami octowymi, co wiąże się z izolowaniem ich z nietypowych środowisk. Gluconacetobacterdiazotrophicus opisany w Brazylii zasiedla wewnętrzne części trzciny cukrowej, a asymilatory azotu Acetobacterperoxydans oraz Acetobacternitrogenifigens związane są z plantacjami ryżu oraz herbatą Kombucha. Związane z roślinami uprawnymi bakterie octowe, wykorzystywane są jako tzw. „bakterie poprawiające wzrost roślin” oraz „bionawozy”. W przemyśle spożywczym, ze względu na zdolności AAB do utleniania wielu rodzajów cukrów i alkoholi do kwasów organicznych oraz innych produktów końcowych, uważane są za niezmiernie ważne mikroorganizmy.

Fot.: www.sxc.hu

 Jak zamówić prenumeratę czasopisma drukowaną/elektroniczną