Kiedy wystąpi awaria?
Pytanie postawione w tytule artykułu nurtuje użytkowników obiektów technicznych od wieków. Szczególnie teraz w dobie apogeum rewolucji przemysłowej i technologicznej oraz dużej konkurencji rynkowej. Zadają je coraz częściej kierownictwa przedsiębiorstw szukających sposobów podniesienia efektywności wytwarzania i obniżenia kosztów funkcjonowania. Odpowiedzi na to pytanie można szukać w różny sposób.
Możemy wskazać okres czasu spodziewanej awarii powołując się na doświadczenie i intuicję operatorów lub służb utrzymania ruchu. Możemy zaufać danym i wskaźnikom eksploatacyjnym (np. MTTF) podającym w przybliżeniu czas, kiedy należy spodziewać się awarii.
Jednak czy koniecznie prawidłową odpowiedzią na postawione pytanie powinien być konkretny czas wystąpienia awarii? Otóż nie, prawidłowa odpowiedź na pytanie „Kiedy wystąpi awaria?” powinna brzmieć: NIGDY.
W tym miejscu wielu czytelników może zadać kolejne pytanie: Czy jest możliwe aby awaria nigdy nie wystąpiła? Zdaniem autora jest to możliwe o ile proces eksploatacji maszyn i urządzeń będzie bazował na niezawodnościowej strategii utrzymania ruchu wykorzystującej odpowiednio zbilansowane działania reaktywne, prewencyjne, predykcyjne i proaktywne.
W artykule skoncentrowano się na strategii predykcyjnej dedykowanej do obiektów krytycznych z punktu widzenia realizowanego procesu wytwarzania, posiadających losowy rozkład uszkodzeń i których przeglądy okresowe są kosztowne.
Eksploatacja bazująca na stanie technicznym
Celem predykcyjnej strategii utrzymania ruchu (ang. Predictive Maintenace, Condition-Based Maintenance) jest niedopuszczenie do wystąpienia awarii, którą należy rozumieć jako groźne w skutkach uszkodzenie wykluczające obiekt zwykle w sposób nagły z dalszej eksploatacji. Wynika z tego, że awarii można uniknąć, ale uszkodzenia nie, jednak można go kontrolować. Uszkodzenia są czymś naturalnym i mogą powstawać w wyniku zużycia, starzenia, zanieczyszczenia czy też podczas nieprawidłowej eksploatacji. Uszkodzenie można traktować w kategoriach pewnego destruktywnego procesu, który postępuje w czasie od chwili jego zaistnienia do momentu, w którym wywołuje nagłe zatrzymanie obiektu. Zatem do wyjaśnienia istoty eksploatacji bazującej na stanie technicznym można posłużyć się krzywą niezawodności obrazująca zmianę stanu technicznego w czasie (rys. 1). Krzywa ta nazywana jest również krzywą P-F, a jej postać może mieć różny kształt zależny od własności i właściwości obiektu. Powszechnie stosuje się krzywą wykładniczą.
Cały artykuł został opublikowany w numerze 1/2015 magazynu "Agro Przemysł"
Fot. www.photogenica.pl
