Nie wszystkie opakowania są bowiem klasycznymi prostopadłościanami. „Pojawiło się wiele wątpliwości dotyczących opakowań o kształtach cylindrycznych, a więc np. puszek czy butelek. Oczywiście problem mieli też producenci żywności w opakowaniach o nieregularnych kształtach. Przyjmuje się, że w przypadku opakowań o kształcie sześcianu największą powierzchnią jest jeden bok, a więc 1/6 całkowitej powierzchni. W przypadku prostopadłościanu – bok, którego pole wynosi około 30% powierzchni całkowitej. W przypadku opakowań cylindrycznych czy nietypowych określenie największej powierzchni było trudniejsze i często prowadziło do dyskryminowania tego typu opakowań, bo np. za największą powierzchnię słoika uznawano całą etykietę” – wyjaśnia Alicja Sidorowicz, koordynator SHOS.PL, projektu zajmującego się weryfikacją opakowań spożywczych pod kątem Rozporządzenia 1169/2011.

Najnowsze wytyczne nakazują bardziej sprawiedliwe podejście. Za największe pole powierzchni opakowania o kształcie nieregularnym czy cylindrycznym – uznaje się około 1/3 powierzchni bocznej opakowania (bez wieczek, nakrętek i denek) objętej jednym polem widzenia. „Podczas obliczeń trzeba też wziąć pod uwagę aspekty funkcjonalne. Jeśli opakowanie posiada np. wypukłości, które podnoszą jego funkcjonalność, ale nie nadają się do zadruku, obszarów tych nie bierzemy pod uwagę. W takiej sytuacji za największą powierzchnię należy uznać 1/3 całkowitej powierzchni nadającej się do zadruku” – podkreśla Sidorowicz.

Fot. freeimages.com