Problematyczną bakterię wykryto na linii produkcyjnej zakładu w Osace, który przetwarzał mleko o obniżonej zawartości tłuszczu. Śledztwo w tej sprawie objęło jedną z czołowych mleczarni, zakład Snow Brand Milk Products, i doprowadziło do postawienia zarzutów zaniedbania obowiązków służbowych kierownikom wyższego szczebla. Firma była surowo krytykowana za niewycofanie w szybkim czasie produktów z rynku. Sprzedaż gwałtownie zmalała, procentowy udział w rynku spadł z 45% do 10%. W konsekwencji zamknięto osiem zakładów produkcyjnych. 

Apel o zwiększoną  identyfikalność

W niedawnym okresie, przez cały rok 2013, Europą wstrzasała miedzynarodowa afera mięsna z koniną sprzedawaną pod etykietką wołowiny czy jagnięciny. Skandal objął ostatecznie szesnaście krajów takich jak Niemcy, Holandia, Austria, Belgia, Wielka Brytania i Irlandia. Końskie DNA wykryto w hamburgerach i produktach wołowych nawet w krajach nie należących do UE takich jak Norwegia czy Szwajcaria. Problem wywołał olbrzymie zaniepokojenie konsumentów i przedstawicieli przemysłu spożywczego. A przecież, utrata zaufania konsumenta to najczarniejszy scenariusz dla producenta. W trakcie tej afery, łańcuch dostaw zakładów przetwórczych był tak skomplikowany, że trudnym jest dokładne wskazanie, kiedy dochodziło do przestępstwa pomyłek przy określaniu mięsa na etykietkach. Jednakże rezultatem tego jest zwiększenie czujności przemysłu spożywczego w Europie co do identyfikalności  i określenia pochodzenia produktu. 

Świadomość konsumenta rośnie

Incydenty tego typu, szeroko komentowane na świecie, razem z wieloma innymi czynnikami spowodowały wzrost świadomości konsumenta co do kwestii bezpieczeństwa żywności oraz potencjalnych wpadek przy produkcji żywności. Dzisiejsi konsumenci nie boją się kwestionować motywów czy zawodowej uczciwości nawet największych producentów. Wraz z rosnącym trendem w stronę zdrowia i sprawności fizycznej, ludzie ogólnie bardziej angażują się i analizują to, co jedzą. Nie boją się poddawać skrupulatnym oględzinom etykietki kupowanych produktów. Jeśli jakość artykułu spożywczego lub napoju spada poniżej akceptowanego poziomu albo jeśli ich składniki odbiegają od wyszczególnionej na opakowaniu zawartości, konsumenci obarczą odpowiedzialnością producentów marki. Biorąc pod uwagę coraz to potężnięjszą rolę, jaką odgrywają portale społecznościowe, konsumenci mogą przekazywać sobie informacje o wszelakich niedociągnięciach i zaniedbaniach w sposób natychmiastowy. Odbiorcy tego przekazu na takie informacje czekają i żywo reagują. W rezultacie, konsument może inicjować i kierować głębokimi zmianami w przemyśle spożywczym, może domagać się przejrzystości łańcucha dostaw, może nawet spowodować upadek przedsiębiorstwa.  

Bezpieczeństwo w całym łańcuchu dostaw

Producenci jedzenia i napojów mają oczywiście świadomość jakie szkody może poczynić utrata zaufania konsumenta do marki w wyniku skandalu dotyczącego bezpieczeństwa produktu. Większość z producentów współpracuje ściśle z wszystkimi bezpośrednio zainteresowanymi osobami w łańcuchu dostaw w celu zapewnienia jakości, identyfikalności i osiągnięcia odpowiednich standardów. Współpraca ta zazwyczaj obejmuje wszelkie aspekty, od źródła pochodzenia surowych składników, przez cały proces produkcyjny, aż po pakowanie produktu,  ewentualną dystrybucję i transport gotowego produktu do konsumenta. Dzieje się tak, ponieważ wszyscy udziałowcy dzielą się odpowiedzialnością w celu zapewnienia całkowitego bezpieczeństwa żywności.     

Znaczenie praktyk dotyczących identyfikalności produktu

W branży napojów, praktyki dotyczące idenyfikalności produktu są równie ważne. Producenci napojów muszą mieć pod kontrolą wszystko to, co ma miejsce na linii produkcyjnej. Muszą być w stanie prześledzić każdą partię napoju od surowych składników poprzez cały proces produkcyjny, aż po dystrybucję i magazynowanie. W razie pojawienia się rzeczywistego zagrożenia np. zanieczyszczenia, jedynie prawdziwa identyfikalność, albo w czasie rzeczywistym albo po zdarzeniu, może dostarczyć krytycznych informacji. Oczywiście dostępne są już rozwiązania,  które można zastosować na każdej linii produkcyjnej napojów. Dane, jakie te systemy otrzymują, pochodzące z monitorowania statusu linii i zdarzeń, wpływają na polepszenie identyfikalności produkcji, a nawet znajdują zastosowanie do polepszenia wydajności linii.  

Rola opakowań PET

Pakowanie odgrywa znaczącą rolę w zachowaniu bezpieczeństwa artykułów spożywczych, jedzenia i picia. W trakcie bezpośredniego kontaktu z żywnością, opakowanie musi spełniać najwyższe standardy bezpieczeństwa i higieny oraz być zgodne z wymaganiami prawa w celu zachowania jakości i bezpieczeństwa produktu. Bez znaczenia, czy napój rozlewany jest do puszki, opakowania szklanego, kartonu czy PET, każdy komponent linii produkcyjnej, który ma styczność z zawartością opakowania, przeznaczonej do konsumpcji, musi być starannie zaprojektowany z myślą o tych wysokich standardach. Stosuje się to również do samego opakowania, gdzie wybór materiału i bariery ochronnej są jednakowo ważne, zwyczajowo ustalane na podstawie wymaganego okresu trwałości produktu i oczekiwań konsumenta co do gotowego napoju. Jako materiał trafnie dostosowany do potrzeb pakowania napojów, PET  z sukcesem używany jest już przez ponad 30 lat bez żadnych odnotowanych niepożądanych efektów. Jest biologicznie obojętnym tworzywem sztucznym, plastikiem, którego elementy składowe są dobrze zdefiniowane, nie wymagającym dodatków w celu zwiększenia efektywności, którego proces produkcyjny jest równie ustandardyzowany. Jako materiał do opakowania bezpośredniego został poddany gruntownej ocenie i dopuszczony do obrotu przez agencje ds bezpieczeństwa takie jak amerykańska  Agencja ds Żywności i Leków (Food & Drug Administration, FDA), kanadyjski Departament ds Ochrony Zdrowia Publicznego (Health Canada) czy Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (European Food Safety Authority, EFSA).

Od dostawcy żywic  tworzywa PET wymagane są dwa różne świadectwa potwierdzające wydanie zgody na używanie materiału, który pozostaje w bezpośrednim kontakcie z żywnością. Są nimi Karta Charakterystyki Substancji (Material Safety Data Sheet, MSDS), która dostarcza informacji dotyczącej samego tworzywa, jego składników i stosowania zgodnie z rozporządzeniami dot. żywności oraz  Karta Techniczna (Technical Data Sheet, TDS), która odnosi się do cech charakterystycznych i właściwości plastiku. Regulacje prawne dotyczące używania PET pochodzacego z recyklingu (recycled PET, RPET) są nieco odmienne. W odróżnieniu od pierwotnego materiału, Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności EFSA publikuje listę możliwych procesów recyklingu. Aczkolwiek nie istnieje lista zatwierdzonych materiałów z tworzywa RPET, czy lista dostawców materiałów z tworzywa RPET.