Gryzonie w przemyśle spożywczym
Agnieszka Nawirska-Olszańska
Metod zabezpieczenia zakładu przed obecnością gryzoni na terenie zakładów magazynujących i przetwarzających żywność jest bardzo wiele. Dobór odpowiedniego sposobu zabezpieczenia zależy od warunków, w jakich funkcjonuje zakład oraz od możliwości finansowania nowoczesnych technik ochronnych.
Straty żywności, jakie powodują gryzonie, nie ograniczają się tylko do zjadania produktów, ale także powodują skażenie odchodami (każdy szczur wydala każdego dnia ok. 20 grudek kału i 16 ml moczu), sierścią, krwią, jak również innymi fizycznymi i mikrobiologicznymi zanieczyszczeniami. Szczury są wektorami biernymi i czynnymi ponad 200 chorób inwazyjnych i zakaźnych ludzi, a także zwierząt [Gliniewicz]. Gryzonie te przenoszą groźne dla człowieka drobnoustroje patogenne, między innym: Salmonellę spp, Listerię spp, Escherichię coli, Cryptosporidium parvum, Leptospirię spp, pałeczki Yersinii enterocolitici (wywołujących jersiniozę) czy te groźniejsze Yersinii pesttis (wywołujące dżumę), mogą też przenosić zarazki takich dolegliwości i chorób jak: schorzenia biegunkowe, toksoplazmoza, leptospiroza, tularemia czy wścieklizna [Battersby 2009, Gliniewicz]. Patogeny mogą być przenoszone poprzez bezpośrednie ukąszenie gryzonia, czy też przez ukąszenie pchły, kleszcza lub roztocza bytującego na szczurach i myszach, może to również nastąpić przez zanieczyszczenie żywności czy wody bezpośrednio odchodami, sierścią, krwią tych zwierząt.
Ponieważ wszystkie gryzonie posiadają parę silnych siekaczy rosnących przez całe życie, osadzonych w górnej i dolnej szczęce, to szkody, jakie wyrządzają nie dotyczą jedynie środków spożywczych ale zniszczeniom mogą ulec także konstrukcje budynków, instalacje elektryczne i wodno-kanalizacyjne.
Obecność szkodników przy produkcji oraz przetwórstwie żywności zawsze była i jest nadal niedopuszczalna. Z tego względu stale widoczny jest rozwój przemysłu zwalczającego szkodniki. Efekty prac można obserwować w coraz to bardziej precyzyjnych metodach monitoringu jak i technikach wabienia. Mino to niektóre praktyki w przemyśle spożywczym nie nadążają za najnowszymi trendami i nowinkami technicznymi. Zaczyna się to znacząco zmieniać, ponieważ wymogi prawne, dbałość o czystość środowiska powodują zainteresowanie ze strony przemysłu spożywczego najnowocześniejszymi metodami kontroli i walki ze szkodnikami.
(1). Battersby S., "Procedury ochrony przed szkodnikami w przemyśle spożywczym" "CIEH", 2009.
(2). Gliniewicz A.," Zagrożenia zdrowotne powodowane przez gryzonie synantropijne. Ochrona obiektów przed gryzoniami, metody zwalczania gryzoni" "Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny"
Autor: Agnieszka Nawirska-Olszańska
Fot. www.sxc.hu
Pełna wersja artykułu ukaże się we wrześniowym wydaniu magazynu "Agro Przemysł", wydawanym na konferencje „Woda i ścieki w przemyśle spożywczym” |