Zakończony właśnie eksperyment trwał 2 miesiące. Pobrany fragment mięśnia szkieletowego dorosłego kurczaka został umieszczony w roztworze kolagenazy (enzymu, dzięki któremu mięsień rozdziela się na pojedyncze włókna). Ta procedura pozwala wyizolować komórki satelitarne, potrzebne do wyhodowania komórek mięśniowych, a w efekcie – samego mięsa. Wyselekcjonowane włókna przenosi się do pożywki hodowlanej i kilkukrotnie „przepuszcza” przez strzykawkę, aby uległy defragmentacji. Dzięki temu od włókien odczepiają się komórki satelitarne (komórki macierzyste mięśni). Przenosi się je następnie do inkubatora (temp. 37°C, stężenie CO2 – 5%) i zostawia na 5 dni. Ważne jest, aby jednokrotnie podać czynnik wzrostu i utrzymywać komórki w niskim zagęszczeniu.

Po kilku dniach zaczyna się fuzja komórek satelitarnych i tworzą się miotubule (podstawowe jednostki budujące mięśnie), które łączą się ze sobą, tworząc włókno mięśniowe. Setki tysięcy takich włókien tworzy mięsień. W ten sposób uzyskujemy kawałek mięsa. Aby mógł on osiągnąć właściwy rozmiar, potrzebne jest specjalne „rusztowanie”, zapewniające komórkom dostęp do substancji odżywczych i tlenu.

Naszym rusztowaniem stał się przygotowany do tego liść szpinaku. Pozbyliśmy się z niego komórek roślinnych i zostawiliśmy sam celulozowy szkielet wraz z wiązkami przewodzącymi, które potraktowaliśmy jako „układ krwionośny”, zaopatrujący komórki mięśniowe w niezbędne substancje odżywcze. Zawiesinę komórek satelitarnych kurczaka wstrzyknęliśmy do wiązek przewodzących liścia. Teraz wystarczyło włożyć liść do inkubatora i czekać, aż komórki wypełnią liść. Udało się! - podało Centrum Nauki Kopernik.