Opłaty z tytułu odprowadzania wód opadowych

Niezależnie od obowiązków formalno-prawnych związanych z odprowadzaniem deszczówki, należy również pamiętać o obowiązkach quasi-fiskalnych. Mianowicie, z tytułu odprowadzania do wód – wód opadowych lub roztopowych należy uiszczać tzw. opłatę za usługi wodne. Co istotne, składa się ona z opłaty stałej oraz opłaty zmiennej.

Pierwsza z nich, czyli opłata stała, bywa określana mianem opłaty „abonamentowej”. Wynika to z faktu, że wysokość opłaty stałej jest uzależniona od maksymalnego dopuszczalnego zrzutu deszczówki do wód. Wskazana wielkość określona jest odpowiednio w pozwoleniu wodnoprawnym albo w pozwoleniu zintegrowanym. W praktyce natomiast pojawiają się wątpliwości, jak wyliczyć wskazaną wielkość, w przypadku gdy dotyczy ona pozwoleń wodnoprawnych (zintegrowanych) wydanych na podstawie Ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 1121 ze zm.). Stąd też aktualnie trwają prace legislacyjne nad doprecyzowaniem tej kwestii. Mianowicie, w myśl projektowanego art. 552a PW, w przypadku gdy pozwolenie wodnoprawe albo pozwolenie zintegrowane nie określa zakresu korzystania z wód w m3/s, ustalenia wysokości opłaty stałej za usługi wodne dokonuje się z uwzględnieniem wyrażonych w m3 na godzinę maksymalnych ilości możliwych do odprowadzania do wód – wód opadowych lub roztopowych określonych w pozwoleniach wodnoprawnych albo pozwoleniach zintegrowanych i przeliczonych na m3/s. Mając przy tym na uwadze dotychczasowe orzecznictwo w tym zakresie, należy spodziewać się, że dla części podmiotów ewentualne wejście powyższej zmiany będzie oznaczało znaczną podwyżkę opłat stałych.

Niezależnie od opłaty stałej, podmiot odprowadzający deszczówkę do wód powinien również pamiętać o opłacie zmiennej. W przeciwieństwie do opłaty stałej, opłata zmienna stanowi odzwierciedlenie faktycznej ilości wód opadowych odprowadzonych do odbiornika. Co istotne, wysokość tych opłat jest uzależniona m.in. od tego, czy prowadzona jest ich retencja. O ile bowiem podstawowa wysokość opłaty wynosi 0,75 zł za 1 m3 na 1 rok, to w przypadku gdy system kanalizacji jest wyposażony w urządzenia do retencjonowania wody o pojemności powyżej 30% odpływu rocznego z terenów uszczelnionych, wysokość opłaty jest dziesięciokrotnie niższa i wynosi tylko 0,075 zł za 1 m3 na 1 rok.

Warto przy tym zauważyć, że aktualnie ilość odprowadzanych wód opadowych ustala się na podstawie stosownych oświadczeń. I tak, podmioty obowiązane do ponoszenia opłat za usługi wodne są obowiązane składać oświadczenia Wodom Polskim, zgodnie ze wzorami zamieszczonymi w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej Wód Polskich, w terminie 30 dni od dnia, w którym upływa dzień przypadający na koniec każdego kwartału. Powyższy system oświadczeń miał być stosowany do końca 2020 r., niemniej jednak proponuje się jego wydłużenie aż do końca 2026 r.

Deszcz zmian

Ramy niniejszej publikacji nie pozwalają odnieść się szczegółowo do wszystkich kwestii związanych z zagospodarowaniem wód opadowych i roztopowych. Należy bowiem zauważyć, że w zależności od okoliczności faktycznych obowiązki w tym zakresie mogą kształtować się w inny sposób. Przykładowo, dotyczy to podmiotów, które odprowadzają deszczówkę bezpośrednio do zewnętrznego systemu kanalizacji deszczowej, eksploatowanego np. przez lokalne przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne.

Niewątpliwie jednak aktualne wyzwania związane z występującym niedoborem wód, a także ekstremalnymi zjawiskami pogodowymi, będą prowadzić do zaostrzania wymagań w tym zakresie, a także do dalszego promowania retencjonowania wody. Świadczy o tym chociażby zapowiadany przez rząd Program Rozwoju Retencji. Ponadto, praktyczne stosowanie przepisów nowego Prawa wodnego wciąż napotyka na sporo problemów interpretacyjnych, o czym świadczy niejednolite orzecznictwo w kwestiach szczegółowych, a także proponowane zmiany przepisów. Stąd też z pewnością można spodziewać się w tym obszarze jeszcze wielu ciekawych rozstrzygnięć.

Przypisy

¹ Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (tj. Dz.U. z 2018 r. poz. 2268 ze zm.).

² Rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 12 lipca 2019 r. w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego oraz warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu do wód lub do ziemi ścieków, a także przy odprowadzaniu wód opadowych lub roztopowych do wód lub do urządzeń wodnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1311).
 

Artykuł został również opublikowany w nr 2/2019 magazynu Kierunek Spożywczy.